• Wie, co potrafi
• Poznaje własne możliwości
• Może do nich wrócić w chwili zwątpienia
• Zasila pozytywne uczucia

 

Pochwały opisowe - przypomnienie

Zamiast chwalić:

1. Opisz co widzisz:

„ Widzę książki równo ułożone na półce, klocki schowane do pudełka”.

2. Opisz co czujesz:

„ Przyjemnie jest siedzieć w takiej sali!”

3. Podsumuj godne pochwały zachowanie dziecka słowami:

„Uporządkowałeś książki, klocki. To się nazywa porządek!”.

 

Zakazane słowa w pochwałach:

• tym razem...
• w końcu...
• zrobiłeś to prawie tak dobrze, jak…
• o wreszcie...
• widzisz, jak chcesz to potrafisz...
• mógłbyś tak zawsze...
• tak, ale…

 

Materiał z kursu „Zabawy uczące współpracy”, autor tekstu: Emilia Górczyk

 

100 przykładów na wyrażenie pochwały dziecka:

1. To rzeczywiście wspaniałe.
2. Lubię sposób, w jaki pracujesz.
3. Znacznie lepiej.
4. Cudownie!
5. Taka praca bardzo mnie cieszy.
6. Rzeczywiście, dałeś z siebie wszystko.
7. Fantastycznie!
8. Jestem dumny ze sposobu, w jaki dziś pracujesz.
9. Właśnie, tak!
10. Cudowna praca.
11. Wygląda na to, że to będzie wspaniałe.
12. Dziękuję za twoją pracę.
13. Jestem ci wdzięczny za twoją pomoc.
14. To bardzo interesujące.
15. Wygląda na to, że włożyłeś w to dużo pracy.
16. Tak! To jest wspaniałe.
17. Pracuj tak dalej, to dobra praca.
18. Poprawnie myślisz.
19. To wygląda znacznie lepiej.
20. Jesteś bardzo pomysłowy.
21. Tak! To właściwa odpowiedź.
22. Sprawiłeś mi wielką przyjemność.
23. Masz dziś dobry dzień.
24. To jest piękne!
25. Pokazałeś dziś dobrą pracę.
26. Teraz znalazłeś właściwe rozwiązanie.
27. Sprawiłeś, że wygląda to bardzo ładnie.
28. Dałeś z siebie wszystko.
29. To doskonałe.
30. Jesteś dziś wspaniały.
31. Jesteś najlepszy.
32. Brawo! To jest wspaniałe.
33. Ale jesteś świetny.
34. Tak trzymaj.
35. Rewelacja.
36. To jest fantastyczne.
37. Ale jesteś pomysłowa.
38. To bardzo dobra obserwacja.
39. Dziękuję ci bardzo.
40. To interesujący punkt widzenia.
41. Wszyscy pracowaliście bardzo dzielnie.
42. Gratuluję! Miałeś rację.
43. To przyjemność uczyć, kiedy pracujesz w ten sposób.
44. Mama i tata będą dumni, kiedy zobaczą twoją pracę.
45. Jesteś bardzo uważny.
46. Pięknie!
47. Dobrze ci idzie.
48. Och! Jak cudownie.
49. Super!
50. Co za piękna praca.
51. Jesteś grzeczny.
52. Jak to miło, gdy czekasz w ciszy.
53. Masz interesujące spojrzenie na ten problem.
54. Tak! To ty miałeś rację.
55. Jestem z ciebie dumny.
56. Dziękuję ci za to, że tak ładnie siedzisz.
57. Dziękuję ci za to, że jesteś gotów do pracy.
58. Dziękuję ci, że oczekujesz w ciszy.
59. Tak! Teraz to jest gotowe na wystawę.
60. Bardzo ładnie, może pokażemy to kolegom.
61. To znacznie lepiej niż oczekiwałem.
62. Dokładnie tak.
63. To jest wspaniały sposób.
64. Brawo! Jesteś sprytny.
65. Swoją pracą sprawiłeś mi ogromną przyjemność.
66. Teraz jestem z ciebie naprawdę zadowolony.
67. Brawo! Zasłużyłeś na uznanie.
68. Podoba mi się twoje zachowanie.
69. Wspaniale!
70. Twój pomysł był genialny.
71. Myślisz bardzo poprawnie.
72. Praca z tobą to prawdziwa przyjemność.
73. Sprawiłaś mi miłą niespodziankę.
74. To było bardzo miłe.
75. Czuję się szczęśliwy, gdy ty jesteś taki dzielny.
76. Brawo! Twoja praca jest wyjątkowa.
77. Twoje zachowanie może być wzorem.
78. Kocham cię!
79. Sprawiłeś, że jestem szczęśliwy.
80. Byłaś perfekcyjna.
81. Brawo! To najlepsze rozwiązanie, jakie widziałem.
82. Przerosłeś samego siebie.
83. Fantastycznie! Jesteś naprawdę sprytny.
84. Wiem, że stać cię na wiele, ale to jest szczególne.
85. Sprawiłeś mi wyjątkową radość.
86. Dziękuję! Było mi bardzo miło.
87. Brawo! To, co zrobiłeś, jest wyjątkowe.
88. Rzeczywiście pięknie.
89. Po prostu wspaniale.
90. Ależ ty potrafisz pracować.
91. Perfekcyjnie!
92. Brawo, błysnąłeś, kolego.
93. Masz rację, ja też bym tak zrobił.
94. Jesteś naprawdę dzielny.
95. Jesteś wyjątkowa.
96. Byłaś błyskotliwa.
97. Przerastasz moje oczekiwania.
98. Było świetnie.
99. Brawo! Jesteś bardzo wytrwały.
100. Dałaś mi powód do radości.

 

 

GARŚĆ POMYSŁÓW NA ZABAWY MATEMATYCZNE Z DZIEĆMI W DOMU

 

Zabawy matematyczne pomagają dzieciom zrozumieć podstawowe pojęcia matematyczne, zachęcają do logicznego myślenia oraz ułatwiają rozpoznawanie cyfr i figur geometrycznych. Dzieci bardzo je lubią. Nauka przez zabawę może odbywać się w dowolnej chwili i miejscu,   a materiałem do zabaw i zadań może stać się prawie wszystko – dziecko może liczyć ławki w parku, segregować wg wielkości szyszki w lesie, jesienią dzielić liście wg kolorów i porównywać elementy w zbiorach, nawlekać na nitkę podaną ilość guzików, czy też szukać konkretnego – opisanego przez rodzica guzika (o wskazanej liczbie dziurek, kolorze, wielkości, czy też kształcie). Pomysłów może być nieskończenie wiele, zachęcamy więc do takich zabaw z dziećmi w wolnym czasie. Inspiracją mogą stać się dla Państwa poniższe propozycje i opisy zabaw:

• Na rolki po papierze toaletowym (lub np. plastikowe kubeczki) naklejamy cyfry 0-9. Dziecko otrzymuje garść patyków/słomek itp. Zadaniem jest włożenie odpowiednią ilość elementów do każdego powstałego z rolki kubeczka (zgodnie z cyfrą widniejącą na karteczce).
• Gry w karty – np. w „wojnę”. Z talii kart wybieramy tylko te z liczbami. Dzielimy je po równo między graczami i układamy kolorem w dół. Gracze jednocześnie odwracają górną kartą ze swojego zestawu. Wyższa karta wygrywa, ale gracz sam musi domagać się przyznania mu punktu (dziecku należy dać dużo czasu na określenie, która karta jest wyższa).
• Na kartce rysujemy duży kwiat i piszemy w nim rozrzucone losowo cyfry (od 1 do 6, z powtórzeniami). Dziecko rzuca kostką, a następnie znajduje i zaznacza cyfrę, którą pokazuje wyrzucona liczba oczek.
• Dziecko nawleka na nitkę lub sznurek odpowiednią liczbę guzików lub koralików – taką, jaką poda dorosły (lub tyle, ile wskaże kostka, albo też cyfra na karteczce, którą przyczepimy do końca sznurków).
• Inna zabawa z guzikami – gromadzimy guziki różnej wielkości, koloru, kształtu i z różną ilością dziurek, na kartkach zapisujemy cechy określające kształt, ilość dziurek, kolory, wielkość guzika (np. rysujemy dużą i małą strzałkę – określenie wielkości, plamy w kolorze guzików – każdy kolor na osobnej kartce, 2 kropki i 4 kropki – ilość dziurek, koło, kwadrat, owal – kształt itp.). Zadaniem dziecka będzie posegregowanie guzików wg wybranych przez rodzica cech, lub odszukanie wszystkich (bądź jednego) guzików wg informacji zapisanej na kartkach (kładziemy np.. przed dzieckiem kartki: z dużą strzałką, czerwoną plamą, narysowanym kołem i 2 kropkami – a dziecko pokazuje nam duży okrągły, czerwony guzik z 2 dziurkami).
• Z kolorowych kartek wycinamy koła i składamy je na pół. Wokół brzegów rysujemy niewielkie kółeczka przypominające ząbki. W miseczce przygotowujemy małe kawałki np. plasteliny. Dziecko lub rodzic rzuca kostką, a zadaniem dziecka jest zapełnienie papierowej buzi tyloma ząbkami (kulkami plasteliny), ile wskazuje ilość oczek na kostce.
• „Co zmieniło miejsce?” – ustawiamy przed dzieckiem kilka przedmiotów/obrazków, dziecko zamyka oczy, a my zmieniamy ich kolejność (najpierw 2 rzeczy, później można więcej). Dziecko otwiera oczy i mówi, co zmieniło miejsce. Podobna, łatwiejsza zabawa – „Czego brakuje?”
• Zagadki dotykowe – rozpoznawanie tylko za pomocą dotyku kształtów figur geometrycznych (wyciętych np. z sztywnego papieru, lub też kształtów „ukrytych” w przedmiotach).
• Wskazywanie przez dziecko w domu lub na spacerze przedmiotów o określonych kształtach lub cechach (np. „Co jest duże i okrągłe?”, „Znajdź przedmioty w kształcie koła”, „Dotknij czegoś miękkiego” itp.);
• Segregowanie zabawek wg wybranych cech – np. lalki-samochody-klocki itp. Lub wg wielkości, odkładanie zgromadzonych przedmiotów (z różnych pomieszczeń w domu) na ich miejsce.
• Zabawy w sklep (dziecko sprzedaje lub kupuje) – można sprzedawać wszystko – np. guziki (tu opisujemy konkretny guzik, podając jego cechy, dziecko odnajduje właściwy), można też kupować określone klocki i zbudować na koniec coś z nich zbudować; ważne w zabawach w sklep jest to, by dziecko kupowało wymieniając umowny pieniądz (np. fasolki) na określoną rzecz, o ustalonej wcześniej cenie (np. 1 klocek za 1 fasolkę, figurka – za 3 fasolki itp.).
• Zabawy słowne – np. wymyślanie i zadawanie zagadek, podawanie nazw 4 rzeczy, które można ułożyć wg kolejności (na przykład z kategorii wzrost, waga, etapy procesu, wiek, itp.) Następnie dziecko układa je w odpowiedniej kolejności (podaj je dziecku w niewłaściwej kolejności). Przykładowe pomysły: dorosły, niemowlę, dziecko, nastolatek (wiek), sto, dziesięć, pięć, tysiąc (wiek), kot, mysz, żyrafa, osioł (wielkość), pszenica, chleb, ciasto, mąka (etapy), tydzień, godzina, dzień, rok (czas)
• Przetnij 20 słomek na części o różnych długościach: krótkie, średnie i długie. Na kartce papieru odrysuj te trzy długości. Pomieszaj słomki. Poproś dziecko, by brało po jednej słomce i mówiło, czy jest krótka, średnia, czy długa. Sprawdzajcie odpowiedzi według wzoru odrysowanego na kartce. Wygrywa osoba, która poda najwięcej poprawnych odpowiedzi. To ćwiczenie dobrze rozwija umiejętność szacowania.
• Wszelkie puzzle, układanki, wiele gier planszowych są doskonałą okazją do ćwiczenia umiejętności matematycznych czy logicznego myślenia. Można też wydrukować dziecku kolorowankę, poprosić, by ją pokolorowało, a następnie pociąć ją na określoną ilość elementów (puzzli) i polecić dziecku ponownie ją złożyć.
• „Rysowanie palcem po plecach lub dłoni dziecka – np. prostych cyfr, kształtów, a zadaniem dziecka jest odgadnąć, co to.
• Wymyślanie prostych bajek lub zadań z treścią, np.: Wiewiórka zebrała 3 orzechy, potem kolejne 2 — ile miała razem? Potem znalazła kolejne 2 — ile miała? Potem zjadła 1. Ile zostało? Potem przyszła druga wiewiórka i…
• Układanie wzorów – rodzic wymyśla jakiś rytm/wzór z 2-4 elementów (coraz większa liczba elementów) – np. z kształtów: koło – kwadrat – trójkąt – trójkąt, a zadaniem dziecka jest kontynuowanie tego rytmu.
• „Poszukiwanie cyfr” – świetna zabawa podczas spaceru. Zadaniem dziecka jest wskazanie cyfr ukrytych w różnych miejscach i przedmiotach i nazwanie ich (rejestracje, numery domów, ceny, znaki, reklamy itp.). tak samo można bawić się, szukając określonych kształtów, figur w otoczeniu.
• „Marsz pod dyktando” – dziecko zamienia się w robota i porusza się tylko na słowa rodzica, wg jego poleceń (np. „Idź do przodu 2 kroki, obróć się w bok, zrób w przód 4 kroki…” itp..). Dobre ćwiczenie na rozróżnianie stron ciała – lewej i prawej.
• Znana i lubiana gra w klasy.
• „Czarodziejski worek” – wyszukiwanie tylko za pomocą dotyku określonej figury ukrytej w worku itd.
• Tworzenie z dzieckiem własnej gry. Najpierw dorosły konstruuje grę - rysuje planszę i ustala reguły, a dziecko mu pomaga. Potem razem w nią grają. Następnie dziecko buduje swoją grę (może wzorować się na tym, w czym uczestniczyło poprzednio), dorosły mu pomaga, potem grają razem stosując ustalone reguły.

         Etapy tworzenia np. gry „Wyścigi samochodowe”:

        - narysować trasę wyścigu – odpowiednio długi chodniczek, i odmierzyć na nim płytki,

        - a potem określić miejsce startu i metę;

        - ustalić, kto będzie się ścigał;

        - pomyśleć o pułapkach i premiach: zaplanować je i w sposób czytelny oznaczyć na trasie wyścigu.

 

PROPOZYCJE KSIĄŻEK DLA RODZICÓW:

• BADURA-STRZELCZYK Gabriela : Pomóż mi policzyć to samemu : matematyka w ujęciu Marii Montessorii od lat trzech do klasy trzeciej. – Opole : „Novik”, 2008;
• BROWN Sam Ed : Raz, dwa, trzy spróbuj i Ty : zabawy matematyczne dla przedszkolaków/ il. Jula Libonn ; przekł. Katarzyna Kalicka. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1993;
• GRUSZCZYK-KOLCZYŃSKA Edyta, DOBOSZ Krystyna, ZIELIŃSKA Ewa : Jak nauczyć dzieci sztuki konstruowania gier : metodyka, scenariusze zajęć oraz wiele ciekawych gier i zabaw. – Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1996;
• PISARSKI Marek : Matematyka dla naszych dzieci : gry i zabawy rozwijające uzdolnienia matematyczne. – Warszawa : Wydawnictwo "Eceri", 1992;
• Edyta Gruszczyk-Kolczyńska, Ewa Zielińska: Dziecięca matematyka 20 lat później. Książka dla rodziców i nauczycieli starszych przedszkolaków/. - Warszawa : Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 2015.

 

CHARAKTERYSTKA ROZWOJU DZIECKA W WIEKU: 3, 4, 5, 6 LAT.

Trzylatek powinien umieć:
• samodzielnie korzystać z toalety (znać zakres czynności, łącznie ze spuszczeniem wody i umyciem rąk)
• samodzielnie jeść posiłki (posługiwać się łyżką i widelcem, korzystać z kubeczka)
• samodzielnie zakładać niektóre części garderoby
• samodzielnie sygnalizować swoje potrzeby
• reagować na polecenia dorosłych i starać się je wypełniać w miarę posiadanych umiejętności
• posługiwać się słownictwem odpowiednim do wieku
• posprzątać po sobie miejsce pracy i zabawy
• mieć odpowiednią sprawność w zakresie małej i dużej motoryki
• wskakiwać obunóż jednocześnie na stopień
• przeskakiwać z rozbiegu w dowolny sposób przez przeszkodę
• przebiegać 25 metrów bez upadku
• stać kilka minut (2 do 4) z zamkniętymi oczami
• schodzić po schodach, trzymając poręcz (może dostawiać nogę do nogi)
• przejść trzy metry bez asekuracji na palcach
• rysować okrągłe formy (kształt nie musi być idealny)
• przelewać całą wodę z kubka, nie rozlewając jej
• złożyć kartkę na pół
• nawlec koraliki na sznurek.

Czterolatek:
Rozwój fizyczny i motoryczny
• w czasie jedzenia korzysta z widelca i noża (do przysuwania potraw, smarowania pieczywa, a nie krojenia)
• samodzielnie korzysta z toalety
• myje się, czyści samodzielnie zęby
• ma lepszą sprawność motoryczną, np. narysowany człowiek ma ręce, nogi i głowę
• skacze na jednej nodze
• wspina się na drabiny
• świetnie radzi sobie z trójkołowym rowerkiem
• nakłada nakrętki na słoiki, butelki
• układa puzzle
• bez pomocy schodzi ze schodów
• przeskakuje obunóż przez przeszkodę
• potrafi przejść po linii, stawiając stopę za stopą
• przenosi wodę w kubku, nie rozlewając jej
• odbija balonik, by nie spadł na podłogę (kilka razy)
• prawidłowo trzyma ołówek i kredkę
• buduje wieżę z ośmiu klocków
• potrafi skupić się na jednej czynności
• potrafi rozwinąć papierek z cukierka

Rozwój społeczny i emocjonalny
• testuje granice i normy
• fantazjuje (ale nadal często nie potrafi oddzielić rzeczywistości od imaginacji)
• zdarza się, że jest zbyt pewny siebie
• uwielbia prowadzić dyskusje
• potrafi być opiekuńczy i współczujący
• bawi się w grupie
• zaczyna się interesować różnicami płci

Rozwój intelektualny
• zna około 1500 słów
• ma jeszcze problem z używaniem zaimków
• rozróżnia, gdzie jest: przód, tył, na górze, pod spodem
• potrafi policzyć do czterech i więcej
• może pisać pierwsze litery i np. swoje imię
• zaczyna rozumieć następstwo czasów, wie, że kiedy wstanie, jest śniadanie, potem drugie śniadanie, obiad…
• pyta, co oznaczają różne słowa
• chętnie słucha długich historii
• rozumie niektóre przeciwieństwa, np. mały – duży, suchy – mokry
• zna większość kolorów
• zadaje mnóstwo pytań
• potrafi się bawić w jedną zabawę 10–15 minut
• zna piosenki i wierszyki, czasem sam układa piosenki
• rozróżnia czas
• pamięta imiona i nazwy, np. przedmiotów, zwierząt
• mówi w sposób zrozumiały
• lubi się bawić w zabawy tematyczne, np. w sklep, wyścigi samochodowe, teatr.

Pięciolatek:
Rozwój fizyczny i motoryczny
• wspina się na drabinki
• bawiąc się w chowanego, wchodzi pod meble
• huśta się na huśtawce (większość pięciolatków może nauczyć się samodzielnego rozhuśtania się)
• zwinnie biega
• skacze na dwóch nogach przed siebie
• skacze na jednej nodze w miejscu
• skacze przez około 15 sekund z zamkniętymi oczami, nieruchomo na obu nogach, raczej nie chwiejąc się
• może utrzymywać równowagę za pomocą rąk
• przechodzi, nie wypadając z trasy, po wąskiej dróżce o szerokości około 25 cm
• robi trzy przysiady samodzielnie
• kopie piłkę, chwyta piłkę i rzuca nią
• dość szybko, bez trzymania się poręczy, wchodzi i schodzi ze schodów naprzemiennie
• samodzielnie rozbiera się dość płynnie
• zakłada kurtkę, czapkę, szalik, buty
• samodzielnie je łyżką, widelcem, raczej nie posługuje się nożem
• pije z kubka
• sprząta ze stołu
• potrafi umyć i wytrzeć ręce, buzię
• dość sprawnie łączy klocki typu lego i buduje z nich proste obiekty
• wylepia z plasteliny narysowane kontury, robi kulki, wałeczki
• lepi z plasteliny proste kształty przestrzenne – figury (owoce, warzywa, ludziki)
• nawleka korale na żyłkę
• przykleja naklejki (jeszcze nierówno i często nie we wskazanym miejscu)
• przecina nożyczkami papier, tnie po prostej
• drze papier na małe kawałki i wykleja nim kontury
• prawidłowo trzyma ołówek, podczas rysowania opiera przedramię o stół, a drugą ręką przytrzymuje kartkę
• rysuje linie pionowe, poziome i ukośne
• odwzorowuje koło, krzyżyk, kwadrat, trójkąt, trapez
• koloruje obrazki
• wypełnia kolorem kontury, ale wychodzi poza kontur
• rysuje rysunek zgodny z podanym tematem
• maluje kredkami, farbami, używając pędzla, patyka i innych przyborów

Rozwój społeczny i emocjonalny
• bawi się zgodnie z innymi
• rzadziej obraża się, złości, płacze
• rzadziej odchodzi od grupy
• potrafić ocenić przyczyny reakcji emocjonalnych oraz przewidzieć zachowania związane z wyrażanymi emocjami
• bawi się w grupie, jest przez inne dzieci zapraszany do wspólnej zabawy
• zaczyna przejmować się uczuciami innych rówieśników – pocieszać, pomagać, okazywać współczucie
• mniej skarży
• bez interwencji dorosłego przeprasza inne dziecko
• stosuje się do poleceń skierowanych przez nauczyciela do całej grupy
• ma znacznie mniejszy lęk separacyjny i szybciej wycisza się po odejściu rodziców
• zaczyna przewidywać reakcje dorosłych na skutki swojej działalności
• zależy mu na pochwale
• stara się skończyć rozpoczętą pracę
• zaczyna próbować pokonywać trudności

Rozwój intelektualny
• prawidłowo wymawia głoski
• nazywa przedmioty, czynności, sytuacje, potrafi je opisać za pomocą przymiotników
• wypowiada się zdaniami
• potrafi przedstawić przebieg zdarzenia, opisać, co się stało, co mu dolega, dlaczego płacze, cieszy się, co zdarzyło się w przedszkolu
• rozumie treść prostych i krótkich poleceń
• rozumie podstawowe pojęcia dotyczące sytuacji w grupie, w domu, w przedszkolu
• pyta o nieznane słowa, chce je zrozumieć
• potrafi różnicować kształty liter drukowanych, cyfr, podstawowych figur geometrycznych
• rozróżnia barwy i odcienie barwne
• zna nazwy kolorów i poprawnie stosuje je w odniesieniu do barw podstawowych
• potrafi budować proste budowle według wzoru
• potrafi odwzorować kwadrat z narysowaną przekątną
• spostrzega od 6 do około 8 różnic między podobnymi obrazkami
• spostrzega podstawowe części człowieka
• rozumie czytany tekst
• w wyuczonym wierszu odtwarza rymy
• zna i różnicuje pory roku
• potrafi porównywać pod kątem różnic
• potrafi porównywać pod kątem podobieństw
• potrafi klasyfikować ze względu na dwa, trzy kryteria
• definiuje rzeczy, biorąc pod uwagę ich funkcje
• myśli często w sposób skojarzeniowy.

Sześciolatek:
Rozwój fizyczny i motoryczny
• chętnie uczestniczy w zabawach ruchowych
• sprawnie wykonuje czynności, takie jak:
– chodzenie
– bieganie
– podskoki na jednej nodze
– podskoki obunóż
– pokonywanie przeszkód slalomem
– chwytanie piłki oburącz
– rzucanie piłki
• potrafi jeździć na dwukołowym rowerze, rolkach czy wrotkach
• samorzutnie organizuje zabawy ruchowe
• prawidłowo posługuje się przyborami: kredką, długopisem, nożyczkami

Rozwój społeczny i emocjonalny
• potrafi prosić o pomoc osoby dorosłe
• chętnie występuje publicznie
• wykonuje prośby i polecenia dorosłych
• zna reguły i zasady obowiązujące w różnych miejscach oraz zwroty grzecznościowe
• chętnie nawiązuje kontakty z innymi dziećmi
• umie współpracować z innymi dziećmi w zabawie i podczas realizacji zadań
• potrafi pomóc innym dzieciom przy różnych czynnościach
• przejawia inicjatywę w zabawie
• potrafi podporządkować się innym dzieciom w zabawie, przyjmuje ich pomysły
• wykazuje cechy przywódcze, lubi rywalizować
• respektuje własność i prywatność innych
• uświadamia sobie własne emocje i potrafi je nazwać
• potrafi rozpoznać i przedstawić w formie graficznej różne emocje
• potrafi pokazać emocje gestem lub mimiką
• rozpoznaje emocje innych osób na zdjęciach
• potrafi opanować reakcje emocjonalne, takie jak: płacz, złość
• w nowych sytuacjach nie prezentuje reakcji lękowych, takich jak: wycofanie się, ucieczka,
płacz, ból brzucha
• przezwycięża trudności i realizuje wyznaczone cele

Rozwój intelektualny
• rozumie proste i złożone polecenia
• swobodnie posługuje się liczebnikami, przysłówkami, wyrażeniami przyimkowymi
• wypowiada się w sposób zrozumiały dla innych
• potrafi prawidłowo wypowiadać się zdaniami złożonymi
• prawidłowo używa w wypowiedziach form gramatycznych
• uzupełnia zdania jak największą liczbą określeń według wzoru: (coś)… jest… (jakie?)
• wypowiada się najczęściej w sposób płynny i w prawidłowym tempie
• rozwiązuje i rozumie zagadki słowne
• słucha opowiadań i wierszy oraz rozumie ich treść
• zapamiętuje wiersze, rymowanki, piosenki
• potrafi policzyć sylaby w słowach
• tworzy proste rymowanki
• odczytuje piktogramy, znaki, symbole
• dopasowuje brakujący element do obrazka
• odróżnia stronę lewą od prawej
• spostrzega 6–8 i więcej różnic między podobnymi obrazkami
• układa obrazek z części
• rozplanowuje elementy na rysunku
• zna przynajmniej kilka małych i wielkich liter drukowanych
• potrafi przeczytać proste wyrazy z poznanych liter
• układa z rozsypanki literowej swoje imię
• prawidłowo kreśli znaki literopodobne po śladzie i samodzielnie
• rozumie zabawy i gry dydaktyczne
• sprawnie posługuje się nazwami figur geometrycznych
• posługuje się określeniami przedmiotów dotyczącymi długości, szerokości, wysokości, grubości
• porównuje trzy lub więcej przedmioty i określa różnice, np. duży, większy, największy
• umie odróżnić błędne liczenie od poprawnego w zakresie 10 lub powyżej
• porównuje poprawnie liczbę elementów w zbiorach
• dodaje i odejmuje w zakresie 10, korzystając ze zbiorów zastępczych
• zna cyfry od 0 do 9 i tworzy z nich liczby
• odnajduje i tworzy szeregi powtarzających się elementów
• samodzielnie układa puzzle składające się z wielu elementów (20 lub więcej)
• potrafi skupić się na określonym działaniu i rozwiązać zadanie w określonym czasie
• układa historyjki obrazkowe złożone z 4 obrazków lub więcej
• zna sytuacje niebezpieczne i potrafi ich unikać
• zna nazwę aktualnej pory roku, bieżącego miesiąca i dnia tygodnia
• wie, jakiej jest narodowości, zna nazwę stolicy oraz godło, flagę i hymn Polski

 

WYKAZ WARTOŚCIOWYCH STRON INTERNETOWYCH

DLA DZIECI 

 

ADRES INTERNETOWY	OPIS
www.yummy.pl www.pisupisu.pl www.bajkowyzakatek.eu	Baśnie i legendy, bajki lub opowiadania dla dzieci
www.czterystronybajek.blogspot.com	Bajki z różnych krajów
www.przyjacielezyrafy.blogspot.com	Bajki dla dzieci. Żyrafa Bibi i szakal Zenon to bohaterowie cyklu bajek napisanych przez mamy dla swoich dzieci – rozwijające empatię u dzieci
www.nostalgia.pl	Starsze bajki i filmy dla dzieci
www.od-zabawy.pl	Ciekawe propozycje na zabawy dla dzieci
www.zabawopedia.pl	Propozycje zabaw z dziećmi
www.czasdzieci.pl www.kolorowanki.malowanki.pl www.kolorowankionline.pl www.dladziecikolorowanka.pl www.azcoloring.com	Kolorowanki dla dzieci, zadania, zabawy, rebusy (online i do wydruku)
www.mojedzieci.kreatywnie.pl	Do pobrania i wydruku – kolorowanki, ćwiczeniia grafomotoryczne, przepisy na masy plastyczne, szablony itp.
dzieci.epapa.pl	Piosenki, kolorowanki dla dzieci, wiersze dla dzieci, przysłowia, zagadki, ubieranki
www.zyraffa.pl	Gry i zabawy dla przedszkolaków i uczniów, konkursy, quizy i krzyżówki, zbiór najpopularniejszych polskich dobranocek raz bezpieczne gry.Bajki i opowiadania bez przemocy
www.dzieciakiwdomu.pl	Propozycje zabaw (matematyczne, przyrodnicze, wiedza o świecie), karty pracy    do wykorzystania      w zabawach z dziećmi
www.miniminiplus.pl	Propozycje gier i zabaw dla dzieci, w tym plastycznych
www.zabawna-kraina.pl	Gry i zabawy dla dzieci
www.grydladzieci.edu.pl	Gry edukacyjne
www.lulek.tv.pl www.buliba.pl	Gry online, zabawy dla dzieci, kolorowanki i ubieranki, wyjątkowe piosenki, bajki do wysłuchania
www.scholaris.pl	Gry i zabawy matematyczne, przyrodnicze, ekologiczne, muzyczne
www.puzzledladzieci.com.pl www.puzzle-online.pl www.jigzone.com	Puzzle online
www.heniek.org	Encyklopedia online dla dzieci
www.mimowa.pl	Gry i zabawy logopedyczne
www.origami.art.pl
www.matematykadladzieci.pl	Gry matematyczne
www.matematykadladzieci.pl	Bezpłatny program wspomagający naukę matematyki dla dzieci
www.ekodzieciaki.pl	Eko gry
www.dzieci.erys.pl	Leśny wortal „Las Rysia eRysia” – wiele ciekawych pomysłów związanych z lasem
www.dzieci.mos.gov.pl	Strona Ministerstwa Ochrony Środowiska                   dla dzieci, a na niej gry, puzzle i kolorowanki (wiedza przyrodnicza i ekologiczna)
www.pl.jig5aw.com/puzzle	Puzzle przyrodnicze
www.wildwebwoods.org	Gra. Podróż przez Dzikie Internetowe Lasy, wiele przygód i niebezpieczeństw
www.planetaenergii.pl	Gra. Wszystko o energii: co to jest, skąd się bierze, jak ją odzyskać. Dziecko wciela się                w kapitana kosmicznej  misji i pomaga kosmitom odzyskać utraconą energię
www.blogiceo.nq.pl	Gra o kosmosie
www.edukole.pl/nauka-liter/	Nauka pisania
www.ortografka.pl	Ćwiczenia ortograficzne
www.ortofrajda.pl	Ułatwia naukę czytania na poziomie elementarnym, pozwala szybciej i trwalej przyswajać poprawną pisownię wyrazów
www.pyrek.pl	Policyjny serwis edukacyjny
www.malykonsument.com.pl www.pkobp.pl/sko/lokatka/	O pieniądzach, sprzedaży i kupowaniu, a także oszczędzaniu – dla dzieci
www.kulturalnyplaczabaw.pl	Gry i zabawy, książki, film i teatr, muzyka                       i piosenki, kolorowanki
www.kula.gov.pl	Kultura w sieci dla dzieci
www.mapakultury.pl	Interaktywna mapa Polski, informacje nt ciekawych miejsc (historia, opowieści, ciekawostki itp.)
www.maliturysci.pl	Portal skierowany do rodziców poszukujących ciekawych miejsc/imprez/wydarzeń w Polsce     dla siebie i dla swoich pociech
www.audepicault.com www.buliba.pl www.yummy.pl	Muzyczne zabawy i gry, lub piosenki i zabawy muzyczne
www.primaryinteractive.co.uk www.flashmusicgames.com www.virtualpiano.net www.poissonrouge.com	Instrumenty online
www.mingoville.com www.learnenglishkids.britishcouncil.org www.superkid.pl/jezyk-angielski www.duolingo.com www.babadum.com	Lekcje języka angielskiego dla dzieci online
www.necio.pl www.sieciaki.pl	Strona o bezpiecznym Internecie dla dzieci –                  jak bezpiecznie z niego korzystać
www.scoilnet.ie	Bezpieczny Internet
www.tajemniczakuchnia.pl	Przepisy dla dzieci
www.archeodzieciaki.pl	Klub Młodego Archeologa – krzyżówki, łamigłówki, puzzle oraz kolorowanki – celem jest pokazanie dzieciom, czym jest archeologia
www.czasdzieci.pl www.miastodzieci.pl www.dladzieci.pl	Portal informacyjno-rozrywkowy dla rodziców        i dzieci. (Zagadnienia teoretyczne – artykuły              dla rodziców, jak i pomysły na różne zabawy                   z dziećmi - gry i zabawy, kolorowanki)
www.przedszkola-swiat.pl	Różne artykuły i materiały – także dla rodziców

 

 

WPŁYW MEDIÓW NA DZIECKO W WIEKU PRZEDSZKOLNYM

 

Współczesna dydaktyka i technologia kształcenia traktują media jako niezbędny element racjonalnie zorganizowanego procesu nauczania-uczenia się. Media te mogą pełnić różne funkcje w zależności od zadań dydaktycznych. Można stwierdzić, że media wpływają na rozwój dziecka poprzez trzy funkcje, jakie pełnią w edukacji:

 

• funkcja poznawczo-kształcąca polega na tym, że media rozszerzają pole poznawcze uczących się przez udostępnienie im całej, rozległej rzeczywistości, rozwijając jednocześnie ich procesy percepcyjne, intelektualne i wykonawcze. Dziecko za pomocą mediów może oglądać np. autentyczne organizmy afrykańskie w ich naturalnym środowisku czy fragmenty rzeczywistości, które są niedostępne bezpośredniej obserwacji, gdyż w swej naturalnej postaci są zbyt małe lub zbyt duże;
• funkcja emocjonalno-motywacyjna jest silnie związana z funkcją poznawczo-kształcącą, Media dydaktyczne nie tylko wywołują silne przeżycia intelektualne, ale również wzruszenia, przeżycia emocjonalno-ekspresyjne, przez co rozbudzają zaangażowanie, zaciekawienie i zainteresowanie materiałem nauczania. Między emocjami a motywacją istnieje ścisły związek. Dlatego media, oddziałując na sferę emocjonalną człowieka, tym samym uruchamiają u niego określone procesy motywacyjne. Uczenie się bez należytych emocji i motywacji jest nieefektywne;
• funkcja interkomunikacyjna polega na tym, że niektóre media, np. oparte na technice komputerowej, rozwijane na bazie komputera, nie tylko przekazują komunikaty, ale również umożliwiają wzajemne komunikowanie się, prowadzenie dialogu, co dotychczas było atrybutem jedynie ludzi.

 

 

Należy mieć świadomość zagrożeń płynących z niekontrolowanego oglądania TV przez dzieci, przeciwdziałać tworzeniu się złych przyzwyczajeń, a wręcz pracować nad tym, by TV mogła wywierać pozytywny wpływ.

 

Zagrożenia  wpływające z nadmiernego oglądania telewizji:

• • Telewizja dostarcza wielu wrażeń wzrokowych i słuchowych. Ciągłe ich doznawanie obciąża system nerwowy dziecka, zmusza je do nieustannej pracy, a tym samym prowadzi do zmęczenia. Przejawia się to słabszą koncentracją uwagi, niepokojem ruchowym, mniej sprawnym wykonaniem różnych czynności, drażliwością.
  • Częste oglądanie filmów ogranicza najczęściej inne zajęcia, przede wszystkim ruchowe i pobyt na powietrzu Ograniczenie to ma negatywny wpływ na dzieci znajdujące się przecież w okresie intensywnego rozwoju fizycznego.
  • Długie przesiadywanie przed ekranem telewizora obniża inicjatywę, twórczą wolę, fantazję i odpowiedzialność.
  • Telewizja zmniejsza ilość czasu, jaki rodzice poświęcają dzieciom, zwłaszcza na wspólne działanie.
  • Dzieci, obserwując agresję w filmie, często odtwarzają ją w reakcjach z kolegami.
  • Dzieci przestają słuchać, uważać. Oglądając TV nie muszą sobie nic wyobrażać ( podczas czytania czy słuchania jest to konieczne ) - tu mają gotowe obrazy. Umiejętność słuchania wymaga zdolności tworzenia obrazów wewnętrznych. Dzieci stają się bierne - wygasa ich wewnętrzna aktywność.
  • Telewizja wywiera także wpływ na kształtowanie się postaw, dostarcza wzorów, modeli postępowania. Podczas oglądania filmów dzieci identyfikują się z bohaterem, nawet z przestępcą.

Małe dziecko uczy się przez naśladowanie. Trzeba pamiętać, że dzieciom trudno jest oddzielić fikcję, ukazaną na ekranie od rzeczywistości, co może prowadzić do naśladowania zachowań zagrażających zdrowiu i życiu.

 

Telewizja dostarcza wielu pożytecznych informacji, przynosi wiele korzyści. Nie można więc całkowicie pozbawiać dziecka przyjemności korzystania z jej dobrodziejstw. Jednak to, ile czasu spędza przed tym urządzeniem, jakie ogląda programy i o jakiej porze, zależy tylko od rodziców. Ich zadaniem jest dopilnować, aby dziecko oglądało takie programy, audycje, czy filmy, które się przyczynią do jego pozytywnego rozwoju intelektualnego, emocjonalnego i społecznego. Czas odbioru programów TV dla dziecka przedszkolnego nie powinien przekraczać 20 minut naraz, a w ciągu dnia do 45 min. Dla 3-4latka dzienna dawka to ok. 30 min. Należy też zwrócić uwagę na porę emisji. Dzieci muszą wiedzieć , że nie mogą oglądać TV po godz. 19.30.

 

 

 

WALORY CZYTANIA (NIE TYLKO) MAŁYM DZIECIOM

 

 

Kontakt z książką nie jest naturalną potrzebą dziecka, z którą przychodzi na świat (jak np. różne formy jego aktywności poznawczej, ruchowej, werbalnej czy zabawowej). Potrzebę tę w dziecku musimy obudzić sami. Musimy pamiętać, że jest to niezwykle ważne w naszych czasach, gdyż dziecko ery elektronicznej w coraz większym stopniu żyje i rozwija się pod wpływem wielu bodźców z otaczającej je rzeczywistości, w tym głównie mas-mediów. Kontakt z książką daje możliwość obcowania ze światem wartości, jakie niesie literatura. Czytanie książek pozwala znaczenie bardziej wzbudzać i rozwijać wyobraźnię niż kontakt z telewizją czy komputerem. Może pozytywnie wpływać na rozwój uczuć, lepsze zrozumienie innych ludzi, jak również na tworzenie obrazu samego siebie. Postacie ulubionych bohaterów mogą dostarczać pozytywnych wzorów zachowań. Dzieci zdobywają z książek wiedzę o ludziach, zwierzętach, roślinach, przedmiotach, poznają pojęcia abstrakcyjne (jak np. uczucia: miłość, przyjaźń czy współczucie). Czytanie stwarza więc korzystne warunki do rozwoju myślenia. Dziecko uczy się porównywania, wnioskowania, uogólniania, posługiwania się pojęciami określanymi słowem, poszerza się jego zasób słownictwa – a więc rozwija także sama mowa. Bajki uczą również optymizmu. Dzieci wierzą, że z każdej trudnej sytuacji jest jakieś wyjście, że zawsze dadzą sobie radę, tak, jak np. Jaś i Małgosia. Dzieci uczą się też, jakie czyhają na nie niebezpieczeństwa i podczas omawiania treści utworu, analizowania postępowania bohaterów, szukają wyjścia z sytuacji, wiedzą, czego należy unikać.

Bajki są dzieciom bardzo potrzebne. Prawie wszystkie skonstruowane są według jednego schematu: na początku przedstawione są sytuacje z życia codziennego, potem dzieje się coś strasznego – napięcie rośnie, jednak na końcu wszystko dobrze się kończy.

Szczególnie ważne jest głośne czytanie dziecku. Nie tylko wzbogaca ono słownik dziecka, lecz uczy prawidłowego formułowania myśli, budowy zdań, kształcone są podstawowe funkcje słuchowe, jest bardzo ważne dla rozwoju uczuciowego. Czytajmy nie tylko małym dzieciom, ale także nastolatkom. Wspólne czytanie w rodzinie pozwoli im pokonać problemy dorastania, wzmocni więzi uczuciowe z rodzicami. Żaden film, żadna gra komputerowa nie zastąpią chwil spędzonych z rodzicami nad książką. Dla dziecka jest to moment odpoczynku od pędzącej w zawrotnym tempie rzeczywistości. Należy pamiętać, że książki są pokarmem nie tylko dla umysłu, ale i dla psychiki.

 

ZASADY, O KTÓRYCH NALEŻY PAMIĘTAĆ! (CZYLI JAK CZYTAĆ DZIECKU):

 

• • • • Warto zacząć czytać książki nawet rocznym dzieciom. Mogą to być wierszyki lub krótkie historyjki, np. o zwierzątkach. Maluchy uwielbiają, gdy rodzice naśladują głosy zwierząt. Po kilku czytaniach same chętnie powtarzają te dźwięki.
      • Kilkuletnie dzieci lubią słuchać opowieści o tym, co jest im bliskie. Zdarza się, że „przenoszą” treść bajki do codziennego życia i odtwarzają jej fragmenty. Starajmy się zatem wybierać takie bajki, które będą zrozumiałe dla dziecka.
      • Bajki są najważniejsze dla dzieci w wieku 4-9 lat.
      • Czytając książeczkę usiądźmy tak, by dziecko mogło oglądać obrazki (maluszki pokazują wtedy, gdzie i co znajduje się na obrazkach).
      • Należy zaczynać od bajek, które są najmniej brutalne (np. „Kot w butach”).
      • Najlepszy czas na czytanie to popołudnie; po wieczornym czytaniu dzieci mogą mieć bowiem problemy z zasypianiem.
      • Jeśli chcemy, by dziecko słuchało bajek z płyt lub kaset – najpierw sami ich wysłuchajmy. Niektóre z nich są bardzo realistyczne i obrazowe – dziecko może się bać, jeśli będzie słuchało ich samo.
      • Półki z książkami powinny znajdować się w zasięgu rąk dziecka.
      • Dobór literatury zależy od wieku: trzylatki chętniej oglądają obrazki, o których się opowiada, wzbogacając ich treść na miarę własnej fantazji. Czterolatki potrafią już słuchać czytania, lecz dobrze jest gdy mają oparcie w ilustracji. Pięcio- i sześciolatki mogą słuchać dość długich opowiadań w takim stopniu interesujących aby utrzymały ich uwagę.
      • Można dłuższe opowiadanie dzielić na odcinki czytane w kolejnych dniach.
      • Czytać codziennie przez co najmniej 20 min. – czas czytania dostosować do przedziału uwagi dziecka, początkowo może być krótki, stopniowo można go wydłużać, chodzi jednak o codzienny rytuał czytania.
• Czytanie powinno się zawsze kojarzyć dziecku z radością – nigdy z przymusem, karą czy nudą.
• Czytamy w miejscu spokojnym, cichym.
• Aby czytanie było bardziej interesujące możemy wykorzystać różne rekwizyty; kukiełki, przebranie, możemy stworzyć odpowiedni nastrój.
• Jeśli dziecko o to prosi warto wielokrotnie czytać tę samą książkę, czy wiersz.
• Należy pozwalać na pytania, powrót do poprzedniej strony, rozmowy zainspirowane tekstem – ta część głośnego czytania najbardziej rozwija intelekt i wrażliwość dziecka.
• Unikaj podziałów na książki dla chłopców i dla dziewcząt.
• Reklamować czytanie własnym przykładem – dzieci powinny widzieć dorosłych pogrążonych we własnych lekturach książek i czasopism (należy przekonać dziecko, że czytanie jest przyjemnym sposobem spędzania wolnego czasu).

 

Do czytania wybieraj odpowiednie książki:

• Ciekawe dla dziecka (zgodne z zainteresowaniami współczesnego dziecka)
• Napisane lub tłumaczone poprawną i ładną polszczyzną
• Uczące racjonalnego myślenia
• Niosące przesłanie szacunku wobec dziecka, ludzi, innych istot, prawa
• Promujące pozytywne wzorce postępowania
• Dostosowane do wrażliwości dziecka – nie wzbudzające lęków i niepokojów
• Unikające stereotypów kulturowych związanych z rasą, płcią itp.
• Budujące pozytywny stosunek do świata i wiarę w siebie
• Oznaczające się pogodnym klimatem
• Jasnym, a zarazem barwnym stylem
• Z piękną szatą graficzną

 

CO DAJE SYSTEMATYCZNE GŁOŚNE CZYTANIE?

Warto czytać! Badania naukowe potwierdzają, że codzienne czytanie dziecku dla przyjemności:

·  buduje mocną więź między dorosłym i dzieckiem;

·  zapewnia emocjonalny rozwój dziecka;

·  rozwija język, pamięć i wyobraźnię;

·  uczy myślenia, poprawia koncentrację;

·  wzmacnia poczucie własnej wartości dziecka;

·  poszerza wiedzę ogólną;

·  ułatwia naukę, pomaga odnieść sukces w szkole;

·  uczy wartości moralnych, pomaga w wychowaniu;

·  zapobiega uzależnieniu od telewizji i komputerów;

·  chroni przed zagrożeniami ze strony masowej kultury;

·  kształtuje nawyk czytania i zdobywania wiedzy na całe życie.

 

 „Bez względu na to ile masz zajęć najważniejszą rzeczą jaką możesz zrobić dla przyszłości swojego dziecka, obok okazywania mu miłości przez przytulanie, jest codzienne, głośne czytanie oraz radykalne ograniczenie telewizji”

(Jim Trelease)

DLATEGO DROGI RODZICU CZYTAJ DZIECKU 20 MINUT DZIENNIE – CODZIENNIE!

 

 

WYKAZ WARTOŚCIOWEJ LITERATURY DZIECIĘCEJ

 

(sporządzony w oparciu o ZŁOTĄ LISTĘ  książek polecanych przez Fundację „ABCXXI - Cała Polska czyta dzieciom”)

 

 

Wiek 0 - 4 lata:

Marta Bogdanowicz (opracowanie) – Rymowanki-przytulanki; Przytulanki, czyli wierszyki na dziecięce masażyki

Paulette Bourgeois, Brenda Clark – seria o Franklinie

J. M. Brum - Auto

Jan Brzechwa – Wiersze i bajki

Wanda Chotomska – Panna Kreseczka

Lucy Cousins – Mysia ( seria )

Gilbert Delahaye – seria o Martynce

Barbara Gawryluk – Dżok, legenda o psiej wierności

Danuta Gellnerowa – Cukrowe miasteczko

Anita Głowińska – Kicia Kocia (seria)

A. Hoffman, M. Terlikowska – Gąska Balbinka

Dimiter Inkiow – Ja i moja siostra Klara (seria)

Czesław Janczarski – Miś Uszatek; Gdzie mieszka bajeczka

Janosch – Ach, jak cudowna jest Panama (seria), Ja ciebie wyleczę powiedział Miś

Adam Jaromir - Słoniątko

Astrid Lindgren – Lotta z ulicy Awanturników

Hanna Łochocka – O wróbelku Elemelku

Seria „Mądra mysz” (w tym seria o przygodach Zuzi)

Sam McBratney – Nawet nie wiesz, jak bardzo Cię kocham

Nele Most, Annet Rudolph – Wszystko moje; Co wolno, a czego nie wolno, Jak kózka uczyła się pływać

Sven Nordqvist – Kiedy mały Findus się zgubił (seria), Gdzie jest moja siostra?

Anna Onichimowska – Zasypianki na każdy dzień miesiąca

Beata Ostrowicka – Lulaki, Pan Czekoladka i przedszkole; Ale ja tak chcę!

Joanna Papuzińska – Śpiące wierszyki

Renata Piątkowska – Opowiadania z piaskownicy

Eliza Piotrowska – Bajka o drzewie, A ja jestem Polak mały, Ciocia Jadzia (seria)

Johanna Pyri – Heidi, Heidi i jej dalsze przygody

Annie M.G. Schmidt – Julek i Julka (seria)

Shel Silverstein – Drzewo darów

Annette Steinhauer – Mądra Mysz (seria)

Małgorzata Strzałkowska – Zielony, żółty, rudy, brązowy; Bajki dla maluszków

Julian Tuwim – Wiersze dla dzieci

Wojciech Widłak – Pan Kuleczka (seria), Wesoły Ryjek

 

 

Wiek 4-6 lat:

Hans Christian Andersen - Baśnie

Tove Appelgren, Salla Savolainen – Wilhelmina i aksamitny nosek

Florence Atwater, Richard Atwater – Pan Popper i jego pingwiny  

Wiera Badalska – Ballada o kapryśnej królewnie

Katarzyna Bajerowicz, Marcin Brykczyński – Opowiem ci, mamo, co robią mrówki

Liliana Bardijewska – Zielony Wędrowiec; Moje - nie moje

Grażyna Bąkiewicz - Kosmiczni odkrywcy – Franio i jego babcia

Rotraut Suzanne Berber – Ulica Czereśniowa (seria)

Joanna Berendt – Przyjaciele żyrafy. Bajki o empatii.

Gunilla Bergstrom – Albert Albertson (seria)

Zofia Beszczyńska – Dom czarownicy

Christina Bjork – Linnea w ogrodzie Moneta

Marcin Brykczyński – zbiory: Jedna chwilka, uczuć kilka; Co się kryje w sercu na dnie;                    12 kolorów;12 miesięcy

Jan Brzechwa – Pan Drops i jego trupa  

Iwona Chmielewska – W kieszonce, Kłopot

Wanda Chotomska – Wiersze; Pięciopsiaczki

Carlo Collodi - Pinokio

Vaclav Ćtvrtek - Bajki z mchu i paproci; O gajowym Chrobotku; Podróże furmana Szejtroczka  

Iwona Czarkowska – Biuro zagubionych zabawek

Julia Daszyńska – Cudaczek-Wyśmiewaczek

Izabela Degórska – Bajka o szczęściu

Bibi Dumon Tak – Zwierzaki–cudaki

Amanda Ericsson – Inne życie

Ian Falconer – Oliwia

Lotta Geffenblad – Kamyki Astona

Dorota Gellner – zbiory: Przedszkolakom; Czarodziejski świat; Ziewnik; Wiersze dla dzieci, Gryzmoł

Thomas Halling – Co za szczęście! Co za pech!

Emily Horn – Przepraszam, czy jesteś czarownicą?

Susanna Isern – Niedźwiedź, łowca motyli

Czesław Janczarski – Jak Wojtek został strażakiem

Eva Janikovszky – Gdybym był dorosły

Ludwik Janion – Adaś i słoń

Tove Jansson – Muminek i pierwszy śnieg

Grzegorz Janusz – Mistrzostwo świata

Hanna Januszewska – O Pleciudze

Maciej Jasiński, Piotr Nowacki – Lis, ule i miodowe kule

Oliver Jeffers – Chłopiec i pingwin

Jacek Jelonkiewicz – Okruszek z Zaczarowanego Lasu

Roksana Jędrzejewska-Wróbel – Sznurkowe historie, Maleńkie Królestwo królewny Aurelki, Florka (seria), Królewna

Grzegorz Kasdepke – Pestka, drops, cukierek; Zaskórniaki i inne dziwadła z krainy portfela

Kęstutis Kasparavičius – Mała zima  

Hubert Klimko-Dobrzaniecki – Bangi

Maria Kownacka – Plastusiowy pamiętnik

Catarina Kruusval – Jabłonka Eli

Lucyna Krzemieniecka - O Jasiu Kapeluszniku

Tadeusz Kubiak – Wiersze na dzień dobry

Ewelina Lasota, Dorota Majkowska-Szajer – Słowa do rzeczy

Maria Ewa Letki – Diabełek

J. Patrick Lewis – Dom

Åsa Lind – Piaskowy Wilk

Pija Lindenbaum - Nusia i bracia łosie (seria)

Astrid Lindgren - Pippi Pończoszanka; Emil ze Smalandii; Ja też chcę mieć rodzeństwo; Pewnie, że Lotta umie jeździć na rowerze

Hugh Lofting - seria o Doktorze Dolittle

Markus Majaluoma – Tato, popłyńmy na wyspę

Beata Majchrzak - Opowieść o błękitnym psie, czyli o rzeczach trudnych dla dzieci

Kornel Makuszyński - Przygody Koziołka Matołka

Maria Marjańska-Czernik – Wypożyczalnia babć

David McKee – Elmer

Alan A. Milne - Kubuś Puchatek, Chatka Puchatka

Małgorzata Musierowicz - Znajomi z zerówki

Małgorzata Mycielska – Ale patent!

Anna Onichimowska – Piecyk, czapeczka i budyń

Beata Ostrowicka – Dzikoludek

Joanna Papuzińska – zbiory: Pims, którego nie ma; Wierszyki domowe, Król na wagarach; Pod bajdułem; Mój tato szczęściarz

Annelore Parot – Rumi

Luke Pearson – Hilda i Troll (komiks)

Renata Piątkowska - Na wszystko jest sposób; Nie ma nudnych dni

 Wouter van Reek – Pelerynek i pogoda pod psem

Gianni Rodari – Bajki przez telefon (w tym Historyjki o Alicji, która zawsze wpadała w kłopoty);

Zofia Rogoszówna – Dzieci Pana Majstra

Tomasz Samojlik – Żubr Pompik. Tropy na śniegu (seria); Nauczę cię pływać, moja wyderko

Zofia Stanecka – Basia (seria)

Ulf Stark – Cynamon i Trusia. Wiersze o złości i radości (seria); Jak tata pokazał mi wszechświat

Alexander Steffensmeier – Krowa Matylda (seria)

Małgorzata Strzałkowska - Leśne Głupki; Wiersze do poduchy, Wyliczanki z pustej szklanki; Wierszyki łamiące języki

Zdenek Sverak – Ucieszki Cieszka

Anna Świrszczyńska – Dziwny tygrys; O chciwym Achmedzie  

Simme Tabback – Płaszcz Józefa

Herve Tullet – A gdzie tytuł?

Julian Tuwim – Pan Maluśkiewicz i wieloryb

Emilia Waśniowska – Kiedy słychać ptaki

Danuta Wawiłow – Wiersze, Strasznie ważna rzecz

Melanie Watt – Wiewiór wystraszony

Piotr Wawrzeniuk, Dorota Wojciechowska – Kosmonautka

Przemysław Wechterowicz – Proszę mnie przytulić, Uśmiech dla żabki, W pogoni za życiem

Ellen Weiss, Mel Friedman – Sebastian czyli kot

J.i T. Wieslander – Mama Mu

Stanisław Wygodzki – Odwiedziła mnie żyrafa

Mateusz Wysocki, Agata Królak – Skrytki

Max Velthuijs - Żabka i obcy